De Ontmoeting

Ontmoetingsdag van een stuk of wat vijftigplussers.

Mei 2007.

Nauwelijks geslapen, licht nerveus, vroeg op en haastig nog een krabbel plaatsen op Hyves bij de ‘Vijftigplussersgroep’ , een groep die door mij is opgestart en al ruim een jaar onder mijn beheer is . Eerder dan afgesproken sta ik om kwart voor negen oog in oog met de man die ik dankzij genoemde hyvesgroep heb ontmoet. Een virtueel opgedaan contact dat vandaag tijdens de ontmoetingsdag van een stuk of wat vijftigplussers tot vlees en bloed verwordt.

Toon blijkt aanzienlijk kleiner dan ik had aangenomen. Wel duidelijk herkenbaar, maar veel meer door het leven getekend dan de weergave van zijn overduidelijk opgepoetste profielfoto doet vermoeden. We drinken koffie en happen in een stuk appeltaart. Zou hij met het oog op vandaag, net als ik gespannen zijn en zich wat ongemakkelijk voelen? Na de stop in Deventer rijden we samen richting Epe, waar we een volgende hyver ophalen. Ik ken Agaath al jaren, Toon kent haar nog niet. Mijn nerveus kakelende vriendin en ik willen nóg wel een kop koffie, Toon hoeft even geen koffie meer. De man van Agaath kijkt ons aan en grinnikt. Hij hoeft vandaag niet mee op stap, wij willen op stap vandaag en dat maakt precies een grijns verschil.

In de auto op weg naar Amersfoort regent het vragen zonder duidelijke antwoorden. “Deze afslag, een vorige of de volgende? Het getal acht, welke acht” Maar we komen er wel, zelfs tot in de parkeergarage. “Deze uitgang, nee een andere”. “Welke andere, er is geen andere”. Deze dan maar, want zoals gezegd komen wij er wel.

Nanny, ik herken haar spontaan van haar profielfoto. Nanny, het plaatje onder ons. Niet voor niets is haar bijnaam ‘Koningin van hyves’. Vera is de volgende die ik in het vizier krijg. Vera is vertrouwd en Vera betekent zoveel als de bruisende energie waarmee zij ons welkom heet in haar thuisstad Amersfoort. Sibbina staat voor me, de wat oudere dame in het vijftigplusgezelschap. Zij overhandigt me een doosje hemelse bonbons als dank voor het vele werk op de ‘Vijftigplussershyves’. Attent en dankjewel Sibbina! Annemiek, een vriendelijk uitziende vrouw komt met een indringend verhaal waarvan er in de groep stapsgewijs meer blijken te zijn. Diny, dit is een kennismaking die iets meer tijd vraagt. Diny heeft zich nog niet met een duidelijk beeld in mijn hoofd genesteld, ik heb haar nog niet vaak getroffen op de digitale weg van deze groep vijftigplussers. Lenny Langerveld, redactrice van Plus magazine, komt ondanks haar spaarzame tijd ook een uurtje langs. Lenny die mij zo doet denken aan een van de prachtigste en krachtigste vrouwen uit de Engelse theater en filmgeschiedenis, Vanessa Redgrave. Tot mijn verrassing heeft Lenny al een exemplaar van het juninummer van ‘Plus Magazine’ bij zich waarin een artikel van haar hand te lezen is over de vijftigplussershyves. Het is een sappig verhaal over een aanvankelijk wat verdwaalde en vooral zoekende Lenny op dat ‘vreemde Hyves’. Maar uiteindelijk manifesteert ook zij zich met profielfoto en bijbehorende vriendenkring. Ulrich en Astrid komen tegelijkertijd aan. Vormen zij misschien een setje? Ja, dat doen zij en ik had het kunnen weten. Maar ook als ‘hyvesmoeder’ weet je niet alles. Welke moeder weet alles?

Is de groep compleet? Nee, Anja is er nog niet. Ze zal het toch wel kunnen vinden? Anja blijkt de afgesproken plek prima te kunnen vinden. Op haar gemak en volkomen ontspannen en cool op haar ‘All Stars’ komt zij de straat ingelopen. Anja, ik heb de neiging om haar spontaan om de nek te vallen. Anja doet het! En dat is denk ik meteen het mooiste wat er door mij over haar te zeggen valt. Anja reikt haar armen zo ver als ze kan en vangt je erin, een oceaan van genegeheid. Op digitale afstand voelde ik al een soort verbondenheid. Ze brengt een grote, zachte, witte knuffelhond voor mij mee. Een knuffel die ik niet licht vergeten zal en waardoor ik me voel als een kind dat kind mag zijn, ook ik heb een verhaal. Vandaag straal ik in een kring van mensen die er samen een intense en enorm gezellige dag van hebben weten te maken. Het weer was goed, de mensen waren goed, de kroeg was goed, de lunch was goed, de rondvaart was goed, misschien hebben we teveel gekletst? Het bij elkaar zijn was goed. 

Alsof het een fles wijn betreft van een héél goed jaar!