Eugene Brands

Eugene Brands
Gedachten

Brands heeft ruim 15 jaar na dato zijn herinnering aan zijn 'inwijding' als lid van de experimentele groep op 19 augustus 1948 op schrift gesteld onder de titel:

De beet van Cobra:
Achteraf geloof ik stellig dat 'ingelijfd' een betere formulering was geweest dan het gebezigde 'ingewijd'. Ik heb altijd een hard hoofd gehad in een gemeenschappelijk samengaan inzake kunst. Ik zie dat niet helemaal (of juister helemaal niet) dat 'onderling verband', die gelijkgerichtheid. In laatste instantie blijkt elk wezen even uniek als eenzaam. Mijns inziens bestaat een groep uitsluitend bij de gratie van een bepaald aantal individuen. In feite is de groep als zodanig onmogelijk, een abstractie, daar de hieraan toegedachte homogeniteit illusoir is. Daarom is het nooit de groep die zich in de loop der tijd ontwikkeld heeft, maar de individuen die gedoemd (of bestemd) zijn respectievelijk uit elkaar te groeien. Het is ook hier de middelpuntvliedende kracht die de zaak relativeert. Toen reeds met dit 'ongeloof' behept, kan men zich afvragen, waarom ik tenslotte toch toetrad. Joost mag het weten, ik niet meer. Ach, een andere wet is, dat de loop der dingen maar zeer betrekkelijk door de eigen wil, wensen en principes bepaald wordt. Achteraf beschouwd zeg ik rustig:

't heeft zo moeten zijn.
Hij is autodidact. 'Principieel' zal hij er later aan toevoegen. De opleiding reclametekenen, die hij aan de amsterdamse kunstnijverheidsschool heeft gevolgd, heeft hem niets te bieden. De valse wereld van de reclame waarvan hij in zijn leerjaren een vermoeden kreeg en die nu dank zij zijn verbeelding dichterbij lijkt te komen.