Lucifer en Engelen...

Lucifer en Engelen...

Mei 2007

Als kind werd ik al niet blij van een kinderfeestje ter ere van mijn verjaardag, als volwassene heb ik dan ook jarenlang het uitgebreid vieren van mijn verjaardag weten te boycotten. In 2005 echter heb ik zonder aanwijsbare reden besloten dat de tijd en ik nu wel rijp waren om de slingers op te hangen.
Manlief was hiervan getuige en ook dochterlief met haar vriend.
Twee broers en bijbehorende schoonzussen waren van de partij, net als een dierbaar stukje Brabants verleden in de vorm van mijn ‘oudste’ vriendin en nog enkele feestgangers. Gezellig en misschien wel vatbaar voor herhaling.
13 mei 2007 plan ik daarom opnieuw een feestje om mijn 56ste verjaardag te vieren. Een dag later voel ik me nog steeds jarig, wat misschien wel logisch is gezien het feit dat ik vandaag écht jarig ben.
Dochterlief en partner maken als eersten hun entree, in de armen het overgebleven pakpapier dat zij op het station hebben gekocht zodat zij hun presentjes in de trein nog kunnen inpakken.
Dit weer tot vermaak van andere reizigers.
Zij verrassen mij met drie bontgekleurde houten vlinders. Niet perse hun smaak, wel die van mij en dat was hoofdzaak. Alsof het niet genoeg is krijg ik van dochterlief ook nog een rode roos, zodat ik pijnlijk geconfronteerd word met het feit dat ik tijdens de recente verhuizing één vaas teveel heb opgeruimd en wel mijn rozenvaas voor één enkele roos. Schoonzoon in spe verwent me nog eens extra door me de nieuwste ‘Happinez’ cadeau te doen, in één verpakking samen met ‘Jan’, de naam van manlief. Welk een symboliek gaat hier achter schuil?
Manlief heeft aan mij gedacht met ‘Emoticon’ van Jessica Durlacher, het thema ‘schuld’ loopt herkenbaar als een rode draad ook door mijn leven. Nog een cadeau dat raakt: de geschiedenis van een Italiaanse familie ‘La Meglio Gioventù’. Een ontroerend mooie film, met een diep trieste onderstroom.
De bel klinkt en een vaste verbinding sinds onze pubertijd wandelt binnen, mijn vertrouwde Brabantse vriendin. Zij woont net als ik sinds 1973 in Deventer door een toevallige samenloop van omstandigheden. Fijn dat je gekomen bent, zij brengt kleur en fleur met zich mee in de vorm van een prachtig opgemaakte bloemenmand. Tijdens onze recente verhuizing naar een flat hebben vrienden uit Epe royaal voor ons klaar gestaan en ook zij zijn er bij. Nog meer cadeautjes, ik voel me steeds meer bezwaard. Zíj verwent me met een zijden sjaal; wie en waar ben ik zónder sjaal? Het frisse groen met de oranje en gele kleuren zijn helemaal ‘MEI’.
Een glimlach bij het zien van de boekenlegger die híj voor me gekocht heeft. Opnieuw groen, met daarop een glanzend rood lieveheersbeestje. Een tweede staaltje symboliek op deze dag; ik schreef ooit over het lieveheersbeestje dat ik zou willen zijn, liever nog dan een vlinder. Een ‘nieuwe’ vriendin arriveert, haar hoop ik over een aantal jaren voor te stellen als een ‘oude’ vriendin. Zij verblijdt mij met de duivel in hoogsteigen persoon. ‘Lucifer’ in woorden gevat door Connie Palmen, de schrijfster aan wier lippen ik hang. Een volgend symbolisch gebaar krijgt vorm in de gestalte van twee witte engelen, mijn broer heeft ze voor mij in gips gegoten. Ik voel me wat beduusd, maar het wordt erger nu. Lucifer en de engelen, wat een contrast... Ik herinner mij een pentekening die ik jaren geleden gemaakt heb, deze vertelt over de strijd die de mens levert met goed en kwaad, met het licht en zijn schaduw.

Tenslotte arriveert een vriendin uit Bergen, samen met haar man. De laatste weet me steeds weer met zijn zang en gitaarspel te vangen.
Bij H staat muziek gelijk aan (be)leven, helaas voor hem is er zo snel geen gitaar voorhanden.
Hij, niet voor een gat te vangen, zet luid een verjaardaglied in en vrijwel iedereen zingt mee.
Daar sta ik in het middelpunt met blossen op de wangen, niet gewend aan zovéél aandacht.
Maar ik voel me goed en geniet van het moment, geniet van mijn familie en vrienden, geniet van deze dag! Lieve mensen, dit verhaal gaat erover dat ik me gezien voelde en gekoesterd door jullie aanwezigheid, door jullie aandacht, door jullie geschenken. Zoveel blijheid op een dag is dan ook het schrijven waard.