Dodelijke zomer

Dodelijke Zomer

Na een maand van gedwongen afwezigheid komt politie-inspecteur Hector Galgado terug op zijn post in Barcelona. De 43 jarige Argentijn is op non-actief gezet nadat hij Ibraim Okoronkwo, alias Omar, half heeft doodgeslagen.
Tijdens het onderzoek naar het geweldsdelict wordt inspecteur Galgado buitengesloten van verder onderzoek naar de moord op een jonge negerin uit Afrika. Om hem toch iets om handen te geven vraagt zijn superieur hem om nog even summier aandacht te schenken aan de dood van Marc Castells, zodat die zaak kan worden afgesloten onder vermelding van een tragisch ongeluk.

De psychologische thriller ‘Dodelijke zomer’ van Antonio Hill begint met de herinnering van Hector aan Iris. Hij heeft haar destijds als zesjarig jongetje leren kennen op zomerkamp.
Hector heeft absoluut geen benul van de cruciale rol die dezelfde Iris zal gaan spelen op dit punt in zijn leven.
De beperkte aandacht voor de dood van Marc blijkt al snel onvoldoende omdat Hector Salgado er gaandeweg van overtuigd raakt dat er sprake is van meer dan slechts een tragisch ongeluk.
Hector Salgado en zijn jonge collega Leire Castro stuiten tijdens hun eerste samenwerking op tal van toevalligheden zoals daar zijn: intimidatie, ondefinieerbare angsten, handel in drugs, voodoopraktijken, afpersing en seksueel misbruik. Deze praktijken blijken stuk voor stuk onmisbare schakels in het grote geheel.
De verschillende verhaallijnen die op logische wijze met elkaar verweven zijn tot een onderzoek waaraan steeds een andere draai gegeven wordt, zijn behalve vindingrijk en intrigerend ook adembenemend spannend.

De personages, onder wie Aleix Rovira, Gina Marti, Felix en bijvoorbeeld Regina zijn interessant uitgewerkte en verrassend onvoorspelbare karakters. Alle elementen die de schaduwkant van het menselijk bestaan aantonen zijn terug te vinden in de beschrijving van personen en omstandigheden en daarmee verdient de roman zeker het predicaat Noir.
Hector staat te boek als een gedesillusioneerd persoon; een sombere, melancholische en eenzame man. Zijn stemming is terug te voeren op de moeilijke relatie met zijn vader en een eenzame jeugd en ook de onvoorziene omslag in de relatie met zijn ex-vrouw Ruth bepaalt voor een niet onbelangrijk deel de zwaarte in zijn leven.

Het verhaal begint op woensdag en speelt zich af binnen een tijdsbestek van vijf dagen in een broeierige sfeer waarbij elke speler belang lijkt te hebben bij alles, behalve bij de waarheid.
Dat er gruwelijk veel aan het licht kan komen in een korte tijd is aan het begin van het verhaal meteen duidelijk en de geboeide lezer zal zonder ingelaste pauze blad na blad willen omslaan om met ingehouden adem het verloop van deze knap geconstrueerde geschiedenis te volgen.

Zelf heb ik ‘Dodelijke zomer’ verslonden met het klamme zweet in mijn handen omdat ik me keer op keer op het verkeerde been gezet voelde, een bijzonder sterk punt in het geheel.
M.Vanderzee heeft met de fijne vertaling positief bijgedragen aan de zorgvuldig opgevoerde spanning en Antonio Hill moet het zeker niet bij één psychologische thriller laten.
Na dit ijzersterke debuut houd ik deze schrijver beslist in de gaten.

I(ne) 2012.