De Duivenhoudsters

‘De duivenhoudsters’

Het verhaal ‘De duivenhoudsters’ is ontleend aan de ‘The Jewish War’ van de Romeins-Joodse geschiedschrijver Flavius Josephus, die als enige de belegering van het fort Masada heeft vastgelegd.
Hoewel de naam Flavius Josephus me niet vreemd is, heb ik nooit de behoefte gevoeld om ‘The Jewish War’ te lezen.
‘De Duivenhoudsters’ daarentegen heb ik in bijna een adem uitgelezen en meteen hoog in mijn persoonlijke top 10 genoteerd.
Na de val van Jeruzalem moet het Romeins legioen Legio X Fretensis nog afrekenen met de verzetsstrijders die gevlucht zijn.
‘De duivenhoudsters’ vertelt de geschiedenis van een groep Zeloten, een groep Joden die in 70 na Christus verzet pleegt tegen de Romeinse bezetters. De groep zoekt heil en bescherming in het fort Masada, een hooggelegen vesting nabij de Dode Zee in Israël en alleen te bereiken via een smal en moeilijk begaanbaar pad, waardoor de verschanste groep zich lange tijd veilig waant op de rots .
Alice Hoffman deelt de geschiedenis van het verzet tegen de het Romeinse legioen op in vier hoofdstukken en zij brengt het verhaal naar buiten bij monde van vier vertellers, te weten vier krachtige vrouwen die aan het werk zijn gezet zijn als duivenhoudsters binnen de leefgemeenschap van de Zeloten in het fort Masada.
Aan de hand van het levensverhaal van deze vier vrouwen wordt de lezer meegezogen in een geschiedenis die gekenmerkt wordt door geloof in lotsbestemming, kennis van magische krachten, ongeoorloofde liefde en een bijzonder gewelddadige strijd zonder de gewenste overgave, maar eindigend in een massale zelfmoord.
De vier zelfbewuste vrouwen, zoals daar zijn Jaël (met felrood haar en dito sproeten), Rivka (een bakkersvrouw en grootmoeder van twee kleinzoons), Aziza (door haar moeder opgevoed als jongen en tot een volleerd krijger uitgegroeid ) en Shira (als kind verbannen uit Alexandrië en naar familie in Jeruzalem gestuurd), strijden ieder op eigen wijze tegen vernietiging door de Romeinen in het volledige besef dat het wrede lot van het volk der Zeloten geschreven staat!
Het gegeven van de belegering door de Romeinen van de burcht Masada in Israël in 70 na Christus is boeiend op zich, maar het verhaal afgezet tegen de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog en in het besef dat wereldwijd de Joodse gemeenschap ook vandaag de dag met vooroordelen en uitsluiting te maken heeft, kleurt de geschiedenis blijvend zwart en
houdt het verhaal van Alice Hoffman actueel.
Behalve een wrede geschiedenis is het verhaal van De Duivenhoudsters ook een bitterzoet en ontroerend verhaal. Josephine Ruitenberg en Emmy van Beest zijn er met hun vertaling uitstekend in geslaagd om het poëtisch taalgebruik van Alice Hoffman aan de lezer over te brengen. Het geloof in lotsbestemming en het geloof in magische krachten worden met zoveel
overtuiging neergezet dat menigeen zich niet kan onttrekken aan de vraag of werkelijk twee engelen zich hebben aangeboden om de mensen alles te leren wat ze van God mochten weten, na de verdrijving van Adam en Eva uit het paradijs. (Blz.403)
‘De Duivenhoudsters’ is het eerste boek van Alice Hoffman dat ik gelezen heb. De schrijfster heeft qua inhoud, maar ook talig zoveel indruk op mij gemaakt dat ik ‘De drie zusjes’, een van haar andere boeken, heb binnengehaald.
‘De Heks van Moab heeft haar werk gedaan, het staat geschreven’.

Ine, februari 2013